Dag 7 - reisdag naar Mombasa

Na een heerlijk nachtje slapen zonder onderbrekingen (dylan voelt zich weer goed op een wat opgeblazen gevoel na - lang leve de loperamide!) vertrekken we uit de masai mara. Personeel in het hotel was zo lief, ze vroegen aan dylan hoe het met hem ging, ze wisten allemaal dat hij even ziek was, omdat hij twee keer niet aan de maaltijd verscheen. We hebben Edward de ober in de bar en Tira de over in het restaurant bedankt met een mooie tip. 

Een rit van een kleine 6 uur terug naar nairobi met kevin. Onderweg praten we nog uitgebreid met hem over kenia, nairobi, het leven hier, en alle mooie en minder mooie dingen aan dit land. Hij is trots op zijn land, maar tegelijk ook kritisch naar alles wat niet goed gaat (de corruptie, de armoede, het feit dat je een rijbewijs gewoon kunt kopen op straat en dat er daarom zoveel idioten op de weg zijn :-) kevins grote frustratie! Je merkt dat hij ontwikkeld is, gestudeerd, en verstand van zaken heeft. Onderweg raakt wederom ons de armoede die we zien. Richting de stad wordt alles weer wat groter, stenen huisjes, meer mensen en drukte.  Die enorme aantallen motors met mannen die erop hangen op straat wordt verklaard: het blijken taxi chauffeurs te zijn die mensen naar de huizen ver buiten de main road brengen (die allemaal onverhard zijn waardoor een gewone taxi auto er niet kan rijden, taxi motors wel!). 
Ik probeer ongemerkt wat foto’s te maken van de dorpjes waar we doorheen rijden om het straatbeeld te kunnen onthouden. Je bent of heel arm in kenia of heel rijk (maar de armen zijn veruit in de meerderheid). Er zit niet veel tussenin. Mensen zoals kevin die een goede baan hebben zijn eerder uitzondering.
Kevin behoort trouwens tot de Luo stam. Zij hebben zich in de loop der jaren wel ontwikkeld aan de moderne tijd, in tegenstelling tot de masai die (vooralsnog) vasthouden aan hun oorspronkelijke leefwijze. Maar volgens kevin is dat niet lang houdbaar, de generatie kinderen van edward zeg maar zal zien wat ze kunnen bereiken als ze naar school gaan en een baan zoeken. en geld verdienen.
Laatste stuk rijden we door de stad, nairobi, met zn hoge gebouwen en luxe en armoede door elkaar heen. we komen om 14u aan op het vliegveld. Inchecken (gaat een stuk sneller dan op schiphol :-)) en even lunchen. Dan binnenlandse vlucht naar mombasa! 
vanavond meer.

De dag eindige wat chaotisch en vermoeiend, want de vlucht ging heel soepel, in minder dan een uurtje waren we in Mombasa (18.15), maar de transfer daarna duurde maar liefst drie uur!! We kwamen pas om 21.15 aan in het hotel, terwijl we dachten dat het een ritje van een half uur ofzo zou zijn. Wat was het geval; het vliegveld ligt op een soort schiereiland en we gingen dus in spitsuur met onze transfertaxi op een boot naar het vaste land, een soort pontje maar dan heel groot waar ook autos en heeeel veel kenianen te voet op gingen. Dat duurde alleen heeeel erg lang voordat we überhaupt op de boot waren. Mega file. Van zes banen naar drie banen. Wat een chaos!!! Gelukkig zaten we in een geblindeerde taxi want om ons heen was het een soort mierenhoop aan mensen (zoals kevin ons al had verteld). Voor kenianen te voet is de pont nl gratis. Helemaal moe en warm en vies kwamen we dus om 21.15 aan in het hotel, het restaurant zou om 21.30 dichtgaan, dus supersnel nog wat eten naar binnen gewerkt. De bediening is even wennen hier, een stuk minder servicegericht dan afgelopen week. Ze verstaan je ook slecht en maken fouten, geven ons eerst een bier te weinig en daarna 3 ipv 2. En het buffet is al bijna leeg want tot 21.30. Nuja, snel vergeten en douchen (de boys missen een handdoek en housekeeping is al weg zucht..) dan maar naar bed! Morgen lekker chillen bij zwembad!